Erzincan´da, klasik otomobil tutkunu oto elektrik ustası, hurdaya ayrılmış klasik otomobilleri yıllar süren meşakkatli çalışmanın ardından orijinal görünümüne kavuşturuyor.

Çocukluk yıllarında babası Nusret Köksal´ın klasik otomobil tutkusundan etkilenen ve liseyi bitirdikten sonra babasının yanında çırak olarak işe başlayan oto elektrik ustası Metin Köksal (49), atıl durumda hurdaya ayrılmış araçları satın alarak kendi tamir atölyesinde orijinal görüntüsüne kavuşturuyor.
Erzincan Eski Sanayi Sitesi´ndeki tamirhanede babasının klasik otomobiller ile ilgili tecrübesinden de faydalanan Köksal, satın aldığı otomobilleri aslına uygun orijinal görünümüne kavuşturmak için uzun zaman çalışıyor.
Metin Köksal, yaptığı açıklamada, klasik otomobil sevdasının 31 yıl önce başladığını ve birçok farklı marka klasik otomobilin restorasyonunu gerçekleştirdiğini ancak Citroen Döşova marka klasik otomobillerin kendileri için ayrı bir tutku olduğunu vurguladı.
Metin Köksal: “Erzincan sanayi sitesinde baba mesleğim olan oto elektrikçiliğini devam ettiriyorum. Babam Erzincan sanayi sitesinin en eski oto elektrikçilerinden. Hatta ilklerinden diyebilirim. Bizde baba mesleğimizi devam ettiriyoruz. Oto elektrikçiliğinin yanı sıra klasik araçlara olan merakımızla şehrimizde tanınıyoruz. Hobi olarak klasik araç restorasyonu yapıyoruz. Şimdiye kadar 25-30 taneye yakın klasik araç yaptık. A’dan Z’ye. Bütün boyası, kaportası, mekaniği hemen hemen her tarafı kendi elimizden geçiyor. Şimdiye kadar 1955’li yıllardan başlayıp 1972, 1973 yıllarına kadar olan bütün klasik araçları yaptım. Şuan elimde 8 tane klasik aracım var. Bunun haricinde şehir dışından da klasik araç gelip bizim burada restorasyonu yapılıp şehir dışına gönderdiğimiz oluyor. Bu aracımızın restorasyonu yeni bitti. Bunu da kısmet olursa İstanbul’a uğurlayacağız. İçeride bir tane 1983 model Fiat Yugo var. O aracımızın da başladık restorasyonuna yakında bir 6-7 ay sonra hemen hemen bitmese de bitmeye yakın bir vaziyete gelecek. Parça konusunda yurt dışından parça getirtiyoruz. Arkadaşlar arasında parça alışverişi yaptığımız yerler oluyor. Klasik araç işi gönül işi. Buna el beceriniz bir kere olması lazım. Hevesli olmanız lazım. Gönül işi. Bu tutku 1979-1980’li yıllarda babamın zaten vardı klasik aracı. Bu aracın aynısından bir tane daha var bizde. 1964 model. Ben 5 yaşında iken o arabayı kaçırmakla başladı. Babam kontak anahtarını üzerinde unutup bende bindim o arabaya çalıştırdım. Onu kaçırmakla başladı. Oradan yürüdük. Taaki bu zamanımıza kadar geldi. Doğu da Erzincan-Erzurum taraflarında benim bildiğim benden başka uğraşan yok. Ama batı da Bursa’da, İstanbul’da birçok profesyonelce uğraşan arkadaşlarımız var. Hepsini tanıyoruz. Artık usta sayısı zamanla kısıtlandığı için ustalarda seçildi. Her işi herkes yapmıyor artık. Normal güncel arabaları herkes yapıyor ama bunlar biraz özveri isteyen iş olduğu için sabır özveri isteyen iş olduğu için. Biraz da klasik araç işi bilgi birikimi gerekir. Herkes öyle alıp da sabırla uğraşamaz. Motor, mekanik, boya bunlar zor işler. Her parası olan da yaptıramıyor. Açıkçası. O bilgi birikiminizin olması lazım. Arabanın üzerinde orijinalinin haricinde en ufak takılan malzemeye dahi hiç kimsenin yani gerçek bir klasikçinin tahammülü yoktur dur. Bizim garajımızda yaptığımız araçlar müzelik kondisyonda. Müzelik kondisyonda araç yapıyoruz. Öyle söyleyeyim. Bir aracın komple restorasyonunun yapılması hemen hemen bir buçuk iki yıl kadar sürer. Dört dörtlük yaparsanız eğer. Restorasyona başlamadan önce o aracın eksikleri giderilir. Orijinal parçaları giderilir. Tedarik edilir. Ondan sonra restorasyonuna başlanılır. Araca başladı mı biter yani. Biz arabayı toplamak için yapmayız. Müzelik kondisyonda araçlarımızın hepsi müzelik. Klasik değeri olan bütün araçları zevk olarak yaparız. Zevk olarak yapmazsak o işin bir kıymeti yok. Bütün klasik değeri taşıyan araçlar benim için zevkle uğraştığım iştir. Babam 1979 yılında o aracını gümrükten almıştı. Erzincan’da gümrük vardı o zaman. 1979’dan bu günümüze kadar o araç artık ailemizin bir ferdi oldu. O aracı 4 yıl önce sıfırdan restorasyon yaptım. Bırakın Türkiye’yi belki de Fransa’da bile eşi benzeri yoktur. O kadar orijinal bir araç. Bir keresinde Boğaz Köprüsünden geçerken İstanbul’da yanımdan bir araba geçiyordu. Arabaya bakayım da resim çekileyim derken az kalsın kaza yapıyordu. Ben 1976 doğumluyum uğraştığımız araçlar benden daha yaşlı. O araçlara hayat veriyoruz. Gelecek nesillere bunları aktarmak istiyoruz. Biz tamam çocukluğumuz bu araçların içinde geçti. Ama bizden sonraki nesiller de bu araçları görsünler bilsinler. 7-8 tane klasik aracımız var. Bu klasik araçları garajlarda sağda solda yatırmaktansa böyle şehirde gezdirmek onları yeni nesile tanıtmak en büyük hedefimiz” dedi